วันศุกร์ที่ ๑๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๐

When The Lies Go White.

คนมักบอกกันว่าความรักทำให้เราแสดงความจริงใจต่อกันอย่างแท้จริง
คนรักกันย่อมจริงใจต่อกัน ไม่มีอะไรปิดบัง

แล้วคุณเคยโกหกคนที่คุณรักบ้างไหม
ถ้าการโกหกนั้นทำให้คนที่คุณรักสบายใจ
ถ้าโกหกแล้วไม่เสียหายอะไร ซ้ำยังได้ความสบายใจ
แต่ถ้าเปิดเผยทุกสิ่ง แล้วความจริงมันกลับมาทำร้ายคุณอย่างไม่เกรงใจ
แล้วทีนี้อะไรคือเส้นแบ่งระหว่างความจริงใจ กับการปิดบัง

แต่กับคนที่คุณเกลียดคุณอาจจะจริงใจกับเค้ามากกว่าคนที่คุณรัก
เพราะคุณไม่ชอบอะไร คุณก็ด่าไป พูดออกไปอย่างไม่เกรงใจ
เพราะคุณเกลียดเค้า ไม่ต้องรักษาน้ำใจ
ยิ่งถ้าความจริงนั้นทำให้มันเจ็บปวดได้เท่าไหร่ ยิ่งดี
ใครจะไปคิดว่าสุดท้ายเรากลับจริงใจต่อคนที่เราเกลียดมากกว่าคนที่เรารักไปเสียฉิบ

แต่ถ้าลองมองอีกมุม ถ้าการโกหกทำให้คนที่คุณเกลียดเป็นทุกข์ เราก็พร้อมที่จะทำ
ทีนี้ความต่างที่ผมค้นพบมันไม่ได้อยู่ที่กระบวนการ
มันอยู่ที่ผลลัพธ์ที่เราต้องการต่างหาก

ถ้าเรารักใครเราก็ย่อมปราถนาให้คนคนนั้นเป็นสุขเสมอ
แม้บางทีความสุขนั้นอาจอาบเคลือบด้วยความไม่จริงใจเล็กน้อยถึงปานกลาง
แต่ในส่วนมากแล้วมักจะเป็นความจริงใจเน้นๆ

ขอสารภาพตรงนี้ว่าบางทีผมก็เคยโกหกอยู่เหมือนกัน
ทั้งโกหกเพื่อเอาตัวรอด
โกหกเพื่อให้คนอื่นสบายใจ
โกหกเพื่อให้คนอื่นทุกข์ใจ
โกหกเพื่อให้ตัวเองสบายใจ
โกหกทั้งๆที่ไม่มีอะไร
โกหกคนที่ผมรัก
โกหกคนที่ผมเกลียด
โกหกคนที่ผมเจอเป็นครั้งแรก
โกหกคนที่ผมเจอเป็นครั้งสุดท้าย
อาจจะฟังดูเลวร้ายพอสมควร
แต่พอย้อนไปมองดู กลับไปอ่านไดอารี่เก่าๆ
ก็คงต้องยอมรับว่าเราทำลงไปจริงๆ
ทั้งจงใจทำ ไม่ได้จงใจ บางทีทำไปโดยไม่รู้ตัว
แต่หลายทีที่ทำไปโดยรู้ตัว และสถานการณ์บีบบังคับ

มีเรื่องเล่าเรื่องนึงที่ถูกใจมากเลยอยากเอามาเล่าให้ฟังกัน

ศรีธนญชัยนึกสนุกขึ้นมาเลยไปท้าพนันข้าราชการผู้ใหญ่
ว่าเค้าสามารถอ่านใจและล่วงรู้สิ่งที่คนคิดได้
ใครล่ะจะไปเชื่อ ถึงมันทำได้จริง
ก็บอกว่าไม่จริงซะก็จบ โดนแน่ๆ ไอ้ศรี
จึงเกิดวงเงินพนันสะพัดหลักหลายพันตำลึงในแวดวงราชการ
โดยไปชิงดำกันที่หน้าท้องพระโรง
โดยมีพระเจ้าเจษฎา กษัตริย์ของกรุงเป็นพยาน

พอถึงเวลานัด ศรีธนญชัย ก็ก้าวออกมา
ข้าราชบริการทุกท้านก็กระหยิ่มในใจ เตรียมรับทรัพย์ก้อนโต
แล้วพระเอกของเราก็พูดว่า ข้าอ่านใจทุกท่านแล้ว พบว่า ในใจของทุกท่าน
ล้วนแล้วแต่มีความลงรักภักดีต่อพระเจ้าเจษฎา ยิ่งชีวิตของทุกคน

.....
.....
.....

แล้วทีนี้ใครจะไปกล้าพูดว่าไม่จริง ข้าไม่ได้คิดอย่างนั้น
ข้าคิดถึงเงินก้อนโตอยู่ ข้าคิดถึงการเลื่อนตำแหน่ง
ข้าคิดถึงเมียที่บ้าน ข้าคิดถึงข้าวเที่ยง
ทุกคนได้แต่ปรบมือให้พร้อมกับพูดว่า
แม่นยำจริงๆ แม่นยำจริงๆ แม่นยำจริงๆ


ถ้าเคยพบเจอใครที่บอกว่า ผมไม่เคยโกหกมาก่อนในชีวิต
นั่นล่ะ มันกำลังโกหกเป็นครั้งแรกแล้ว


ไม่มีความคิดเห็น: